ไม่หลงเหลืออะไรในชีวิต

ใครจะคิดไยดีคนอย่างฉัน

ไร้คุณค่าไร้ราคาสารพัน

มนุษย์ทุกวัน (นี้) ต้องการผลตอบแทน

ไม่ตายคราวนี้ ก็ตายคราวหน้า

อย่าโศกเศร้า เสียทีที่ศึกษาปฏิบัติมา

ร้องไห้เศร้าโศก ก็ร้องไห้เศร้าโศกสังขารที่เกิดแก่เจ็บตายนั้นเอง

ที่ไม่ร้องไห้เศร้าโศกนั้น มิใช่จะเป็นคนใจไม้ไส้ระกำอะไร

ปัจฉิมโอวาทของ สมเด็จพระพุทธโฆษาจารย์ญาณวรมหาเถระ วัดเทพศิรินทราวาส

ปัญหาไม่ว่าเล็กหรือใหญ่ ไม่นานมันก็ผ่านไป

ความคิดไม่ว่าจะมากหรือน้อย เดี๋ยวมันก็ดับไป

ชีวิตไม่ว่าจะยิ่งใหญ่หรือเล็ก เดี๋ยวก็ตายไป

จิตใจไม่ว่าจะสุขหรือทุกข์ เดี๋ยวมันก็เปลี่ยนไป

ทุกอย่าง มันไม่เที่ยงแท้แน่นอน เกิดขึ้น ตั้งอยู่ เสื่อสลาย แล้วก็ดับไป

สุดยอดวาจาศักดิ์สิทธิ์ : หลวงปู่โลกนาถ

จุดมุ่งหมายอันสูงสุดของมหาบุรุษ มิใช่เพื่อครอบครอง

แต่เพื่อเกื้อกูล ยังประโยชน์ และเสียสละเพื่อมวลชน

เอื้อเฟื้อเผื่อแผ่เพื่อให้จิตใจอิ่มเอบเบิกบาน

มนุษยฺ์ทั้งหลาย เกิดมาคล้ายคลึงกัน

ผิวพรรณสามารถทำให้ผิดแผกแตกต่างกันได้ถึง 10 ขีด

ชาติตระกูลสามารถทำให้ต่างกันได้ถึง 100 ขีด

ความรู้ความสามารถทำให้ต่างกันได้ถึง 1,000 ขีด

แต่คุณธรรม ความดี ความชั่ว สามารถทำให้ต่างกันจนมิอาจประมาณ

ไม่มีใครประสบความสำเร็จที่ยิ่งใหญ่

โดยไม่ผ่านการตรากตรำและฝึกฝนอย่างหนัก

ไม่มีใครสามารถลิ้มรสความสุข

โดยไม่ผ่านความเจ็บปวดหรือไม่เคยเหนื่อยยากมาก่อน

ไม่มีเลยจริงๆ !!!

คุณค่ามิใช่แสวงหาภายนอก แต่มีอยู่แล้วภายใน

บางคนคิดว่าคุณค่านั้นอยู่ที่คำพูดที่งดงาม ปรุงแต่งหรูหรา

อยู่ที่คำพูดโอ้อวดว่าตัวเองนั้นมีความสามารถ มีความเก่ง

คิดให้ดีก่อน คุณค่าไม่ได้อยู่ที่คำพูดโอ้อวดตัวเอง

แต่อยู่ที่คนๆ นั้นปฏิบัติจริงจังตามที่พูดได้ นั่นคือคนที่มีคุณค่า