สิ่งแวดล้อมทำให้จิตใจปุถุชนเปลี่ยนแปลงได้

แต่จิตใจของปราชญ์เมธีสามารถเปลี่ยนแปลงสิ่งแวดล้อมได้

จิตที่มีความเมตตากรุณายิ่งมาก

สติปัญญายิ่งสูง

ความทุกข์ยิ่งน้อย

ไม่ว่าจะขาขึ้นหรือขาลงของชีวิต

ล้วนเป็นประสบการณ์ในการพัฒนาตนเอง

วิญญาณไม่ได้ต้องการเงิน

ต้องการเพียงแค่บุญกุศล

วิญญาณได้รับแค่บุญกุศล

ไม่สามารถใช้เงินนี้ไปทำสิ่งใดได้

การทานเจนั้นสำคัญ สำคัญอย่างไร ?

สำคัญต่อตัวเอง สำคัญต่อสุขภาพของตัวเราเอง

สำคัญต่อชะตาชีวิตของตัวเอง

วันนี้เราบอกว่า้รารักตัวเราเอง เมธีทุกท่านบอกว่ารักตัวเอง

แล้วเมธีทุกท่านรักชีวิตของผู้อื่นด้วยหรือเปล่า

สิ่งที่แข็งย่อมแพ้สิ่งที่อ่อน ใช่หรือไม่ ?

ทำไมถึงตอบว่าใช่ เพราะแข็งก็หักง่าย ใช่ไหม ?

แต่ความอ่อนนั้นจะโอนอ่อนไปตามสภาวะ

มันจะอยู่ได้ยั่งยืนนานกว่าสิ่งที่แข็ง !

เวไนย์ทั้งหลายต่างค้นหาความสุข เพื่อที่จะให้ตนได้

ลาศยศหรือเงินทอง สิ่งเหล่านี้มีแต่จะทำให้เรานั้นยิ่งลุ่มหลง

เมื่อเราลุ่มหลงแล้ว จะให้เราบำเพ็ญนั้นหรือ

ความสุขที่แท้จริงอยู่ที่ใจของเราต่างหากเล่า

แม้วันนี้เราไม่ร่ำรวย แต่พอมีกินมีใช้ จิตใจไม่ฟุ้งเฟ้อ

ไม่มักใหญ่ใฝ่สูง บำเพ็ญธรรมบำเพ็ญกายสังขารของเรา

เชื่อว่าเมธีทุกท่านก็จะเกิดความสุข

เมื่อคำูพูด การกระทำ และพฤติกรรม

รวมเป็นอันหนึ่งอันเดียวกันกับวิญญาณและจิตใจ

นั่นคือการทำสมาธิอย่างแท้จริง

เรื่องใหญ่ของชีวิตคือ จะต้องรู้คุณค่าและความหมายของชีวิต

ชีวิตมิใช่ดับสูญ แต่สืบเนื่องเรื่อยไปในเหตุและผล

และจากผลเป็นเหตุต่อไป

ชีวิตนิรันดร์ดีงามอยู่ที่เจ้าจะสามารถใช้ปัญญาแยบยล

ไปค้นพบความเป็นอนิจจัง แต่ไม่ใช่ใฝ่หาความงามเฉพาะหน้า

คุณค่า…มิใช่แสวงหาภายนอก

แต่มีอยู่แล้ว…ภายใน